 | | Ο οικισμός της Αλάσαρνας, παλαιοχριστιανική περίοδος, τμήμα. | |
Η παλαιοχριστιανική Αλάσαρνα, σύμφωνα με τις ενδείξεις των μέχρι τώρα στρωματο- γραφικών δεδομένων, παρουσιάζει δύο διαδοχικές φάσεις. Η πρώτη εκτείνεται από το 400 περίπου με ενδείξεις επί μέρους καταστροφών από το σεισμό του 469 ως το μεγάλο σεισμό του 554 και η δεύτερη από το 554 μέχρι την αραβική κατάκτηση του νησιού το 654/5. Γενικά πάντως, φαίνεται ότι και στις δύο φάσεις, η παλαιοχριστιανική Αλάσαρνα υπήρξε ένας σημαντικός σταθμός στο δίκτυο των θαλασσίων εμπορικών δρόμων μεταξύ της Κωνσταντινούπλης και των μεγάλων κέντρων της ανατολικής Μεσογείου και της βόρειας Αφρικής. Στην διαπίστωση αυτή συνηγορούν τόσο η γεωγραφική τοποθεσία της -ακριβώς απέναντι από τις Μικρασιατικές ακτές- όσο και το ήπιο ανάγλυφο της περιοχής που προσέφερε στους κατοίκους της αγροτική επάρκεια και άμεση πρόσβαση στον θαλάσσιο ορίζοντα. Χαρακτηριστικό του οικισμού είναι η μεγάλη του έκταση κατά μήκος της παραλίας και το μικρό του βάθος προς την ενδοχώρα καθώς και η διαμόρφωση μικρότερων όμορων οικιστικών πυρήνων στο μέσο της νότιας ακτής του νησιού.
